Afgelopen week ging ik naar Foam voor de tentoonstelling Swinging Sixties London. Na een rondje door het museum ontdekte ik meer moois toen ik op de begane grond terecht kwam bij de solopresentatie Noémie Goudal.
En volgende week opent The Nine and The Ninety Nine van Katy Grannan (foto hieronder). Daar wil ik deze zomer toch ook nog naartoe.
Swinging Sixties London
De sixties is zo’n tijdperk waar ik eigenlijk bij had willen zijn: een bruisende periode vol nieuwe ontwikkelingen. Met Londen als hotspot voor stijl, cultuur en mode. De tentoonstelling geeft een mooi overzicht van werk van de bekendste fotografen uit die tijd. En je ziet de belangrijkste supermodellen, popsterren en ontwikkelingen bij jongeren.
Ik heb geen kunst- of fotografieachtergrond en juist daarom vind ik het leuk om te zoeken naar iets wat mij opvalt. Als ik de mode foto’s van toen vergelijkt met de huidige strak bewerkte fashion en glossy foto’s, zie je naar mijn idee toch meer mens in de beelden uit die periode.
Volgens mij gaan we weer terug naar die tijd. What you see is what you get. Was het niet een bekend model dat laatst onbewerkte foto’s liet publiceren?
Toen ik in Foam was, liep er een schoolklas rond. De leerkracht stelde vragen over de modellen. Lijkt me goed voor tieners om te zien dat de top modellen op de foto’s van toen er minder strak uitzagen dan de scherp geshopte foto’s van nu. Ik hoorde ze zeggen dat ze ‘het een heel mooi meisje vonden’.
Gewoon heel leuk om te zien: de allereerste foto’s van de nog onbekende Rolling Stones. Dat het begin is vastgelegd van een band waarvan niemand wist hoe groot ze zouden worden.
Verrassing Noémie Goudal
Op weg naar buiten liep ik tóch nog even op de begane grond binnen bij de eerste presentatie van deze jonge Franse kunstenares van begin dertig. De omschrijving van haar werk vond ik als leek nogal ingewikkeld:
“De fotografische series zijn het resultaat van ruimtelijke ingrepen en fysieke constructies die de twee- en driedimensionale verhoudingen in het beeld onderzoeken. De ingreep vindt uitsluitend plaats op de plek waar de fotowerken tot stand komen.”
Maar als je de foto’s bekijkt en je weet dat ze ter plekke iets heeft gedaan waardoor je een foto ziet van iets dat het eigenlijk niet is, dan kan je het alleen maar verrassend vinden!
The Nine and The Ninety Nine
Alleen al de titel van deze tentoonstelling, die volgende week opent, maakt me nieuwsgierig. Het blijkt een verwijzing naar (voormalige) autosnelwegen in de Amerikaanse staat Californië, Route 9 en Route 99. Langs deze wegen ontmoette Katy Grannan (1969, VS) de anonieme modellen voor de serie kleurenportretten van onbekende voorbijgangers.
De tentoonstelling opent 26 juni in Foam en is te zien tot 23 augustus 2015.
Geef een reactie