Vorige week was een bijzondere week. Ik raakte in gesprek over de brugklasliefde van Sandro, iemand die ik sinds de middelbare school niet meer had gezien. Hij zocht haar. Desi. Al jaren. “Maar ze is er niet meer”, vertelde ik hem. Een nare boodschap voor iemand die zijn eerste liefde zo graag weer eens wilde ontmoeten.
Facebook flessenpost
Het begon met een bericht dat ik ontdekte op Facebook in november. Het was van Randy die bij mij zijn eerste blauwtje had opgelopen. Meer dan 100 reacties kreeg hij op dat bericht! Ik schreef mijn reactie in de blog ‘Snoeiharde tienermeiden’. We waren geen Facebookvrienden en ik was benieuwd wanneer mijn blog hem zou bereiken. Een soort Facebook flessenpost.
Het duurde een half jaar. Hij schreef een berichtje op Talks & Treasures en we hadden contact over die tijd. Op een gegeven moment kregen we het over mijn beste vriendin uit de brugklas, Dees, en dat zij niet meer leeft. Hij wist dat niet en schrok er van, maar niet alleen daarom.
Toevallig had zijn vriend Sandro hem drie dagen daarvoor verteld, dat hij op zoek was naar haar. Zijn eerste liefde, Desi.
Door dat ene bericht, waren we opeens binnen een paar dagen met elkaar in contact. Sandro mailde met vragen over zijn brugklasliefde. Ook Randy liet weten dat hij ooit verliefd op haar was, welke jongen niet eigenlijk. Ze was grappig, slim en had een mooi koppie waar (bijna) alle jongens vanaf de brugklas voor vielen.
BFF’s
Ik dacht aan mijn vriendschap met Dees (Dési, Désirée) die begon in het eerste jaar van de middelbare school. En die nog heel lang zou duren. Als BFF’s deelden we lief en leed, alle ‘eerste keren’ en nog veel meer. We studeerden in andere steden, woonden in andere provincies, maar we bleven vriendinnen. Voor altijd was de bedoeling.
Met mijn oudste in de brugklas denk ik vaak aan onze vriendschap. Alles is zó heftig in je hoofd en je deelt zoveel nieuwe ervaringen, die tijd vergeet je niet. Zelfs nu ze er al bijna tien jaar niet meer is.
Haar jeugdliefde Sandro zocht haar en had natuurlijk vragen toen hij hoorde dat ze is overleden. Het is een heftig verhaal, om niet te zeggen dramatisch. Te erg om het op te schrijven, maar ik deed het toch. Niet hier, maar wel voor hem.
Brugklasliefde
Intussen vroeg ik mij af hoe het moet zijn om zoiets te horen, terwijl die herinnering aan je eerste liefde nog zo levendig is. Hij is dit weekend naar de begraafplaats gegaan en heeft haar daar opgezocht. Zo mooi, na al die jaren en dan toch gaan.
Brugklasliefde en een vriendschap die je vanaf die tijd opbouwt, het blijft bijzonder, ook al is ze er niet meer. Het is zo bizar wat er gebeurde afgelopen week, dat het ook iets moois heeft.
En Randy? Na dat eerste blauwtje en zijn onbeantwoorde liefde, is hij de stoere, wilde, avontuurlijke kant op gegaan. Maar hij heeft inmiddels wel een aureooltje boven zijn hoofd…
Geef een reactie