THOMS is de nieuwste tent op de Meent. In het nieuw geopende Timmerhuis. En het Museum Rotterdam. Op het stuk Meent dat een make-over kreeg. Het blinkt er van nieuwigheid, zeg maar. Eénmaal binnen tref je een mooie mix van modern interieur met een Rotterdamse sfeer zonder fratsen. Alsof THOMs er al jaren zit, zo lijkt het.
Sinds de opening in december ben ik er een paar keer geweest en telkens denk ik: wat ís het dat THOMS zo’n fijne tent maakt? Het lijkt groot, vooral door de hoge plafonds, maar er hangt een goed sfeertje. De hippe inrichting is mooi, stoer en toch warm (dat hoekje met de bank bij het raam…). Het eten is eerlijk, heerlijk met een Rotterdams sausje. De medewerkers zijn aardig, behulpzaam en relaxed.
Opnieuw is het die mix van ingrediënten die maakt dat het oké is bij THOMS. Dat geldt ook voor de menukaart. Ik nam er voor lunch een broodje runderlende. Bereid in de Mibrasa oven. Een andere keer borrelde ik er met bitterballen. Van runderstoofvlees.
Het smaakte allemaal even goed, bekend maar net even anders. Naast goed eten met producten van locale ondernemers, drink je hier ook Rotterdams. Geen water, maar bier. In het bijzonder het speciale voor THOMS gebrouwen bier van Brouwerij Noordt.
THOMS is thuis
Die samenstelling van het menu maakt THOMS een plek waar veel mensen, niet alleen Rotterdammers, zich thuis voelen. En dat is maar goed ook met Museum Rotterdam als goede buur. Je ziet er hipsters zitten op de mooie bank, hoogblond en zonnebank gebruinde dames aan de tafeltjes voor het raam, buitenlandse toeristen, ouders met kinderen, en bierdrinkende mannen aan de hoge eettafels.
Het is een van de weinige plekken op de Meent waar je heerlijk zit en naar buiten staart om het voorbij wandelende publiek ongegeneerd te bekijken. Daar hoeft de zon niet eens voor te schijnen, maar als het zover is…Dan is dit echt een hotspot!
Komende zomer neem ik in ieder geval factor 50 mee als ik hier buiten zit, want de zon schijnt heel lang op de brede stoep voor THOMS. En daar hou ik van dus ik vermoed dat ik hier nog vaak kom.
Beeld homepage: Ron Weil
Geef een reactie